Η φώτο με τις κότες είναι δική μου.

Ζαγοριανές, της γειτόνισσας, δεν ζουν πια, μαγειρεύτηκαν!

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΙΛΗΣ - Η ΚΟΤΑ ΜΕ ΤΟ ΚΟΚΟΡΑ

2021

  2021 και η google μας ενημέρωσε πως θα διαγραφούν λογαριασμοί που είναι ανενεργοί, πάνω από δυο χρόνια.

Τρέχα γύρευε, τώρα.

15 χρόνια δουλειάς, (ήμαν νια και γέρασα) με κόπους και πόνους, δεν τα διαγράφεις, έτσι, απλά, κυρία google.

Ζωή απ' τη ζωή μας, σου χαρίσαμε... και δεν έχασες!

Κι ότι μας χάρισες, έτσι απλά: "θα το διαγράψεις".

Σαν να μην υπήρξαμε...

Υπήρξαμε όμως και θες δε θες, κάποιοι θα μας θυμούνται και χωρίς τα ενθύμια.

Έδωσες και προθεσμία: 21/1/21 !

Ότι μπορώ, κι ότι προλάβω, σε καιρό που τρέχουν πολύ σοβαρότερα προβλήματα, για όλον τον κόσμο.

Έτσι, για να μην πω, πως δεν προσπάθησα, αφού είμαι ακόμα ζωντανή.

Νιώθω πως μου χρωστάς, δεν σου χρωστάω...

Πάνω από 150 blog, εργατοώρες... βάλε και 24ωρα ολόκληρα (συχνάκις)

περαστικό κυκλάμινο του βουνού, εκ Πηλίου ορμώμενο...

Θες δε θες, θα με θυμάσαι.

Μουσική με πρωταγωνίστριες... Ζαγοριανές κότες και κοκόρια...

...Τότε, δεν ήξερα να κάνω βιντεάκια.

Ήξεραν όμως άλλοι, κι έτσι, πολλές  φωτογραφίες με "κότες" μου, έγιναν φίρμες και "ζουν", ακόμα!

***

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΙΛΗΣ - Η ΚΟΤΑ ΜΕ ΤΟ ΚΟΚΟΡΑ

***

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΙΛΗΣ - ΔΥΟ ΠΕΤΕΙΝΟΙ

***

Υγ. Είχα δει κι άλλα παλιότερα, χλωμό να τα βρω τώρα!
Τόσα χρόνια μετά, γέμισε το νετ με κότες και κοκόρια και μάλιστα με LIVE μετάδοση!

O κόκορας φωνάζει τις κότες του

Ο κόκορας αισθάνθηκε τον εχθρό.
Μια γυναίκα κρατάει ένα "όπλο" και τους πλησιάζει.
Φωνάζει τις κότες του να τρέξουν κοντά του.
Τις μαλώνει που απομακρύνθηκαν.
Τις είχε πει να βόσκουν γύρω του.
Οι τρεις κότες, η άσπρη, η μπεζ και η καφέ ήταν πολύ κοντά του.

(ΥΓ. 11/2/16
Σύνορα με 12, Παρασκευής, Φλεβάρη 2016

Απόψε... "ΠΕΡΙΕΡΓΗ ΜΕΡΑ και ΝΥΧΤΑ", θυμήθηκα τα "μαρούλια", απ' το κεφάλαιο "αι υπηρέτριαι", από άλλο blog εκκρεμότητα.

Ένιωσα την ανάγκη να την γράψω, αλλά...

Κι οι κότες και τα κοκόρια τρώνε τα μαρούλια, κι ένα κοριτσάκι, κάποτε, έψαχνε να τα βρει...
Βρέθηκε σε αδιέξοδο, όμως, όπως, κι απόψε.
Παντού, ΧΑΟΣ!

Σίγουρα, η λύση των μαρουλιών, δεν είναι στο ίντερνετ.
Καληνύχτα!
Σπαμ, σταμάτα τα σχόλια εδώ.Έχω χιλιάδες άλλες αναρτήσεις!)

Μαζεύονται κοντά του

Άκουσαν και οι άλλες και τον πλησίασαν.

Όλοι μαζί, σαν μια οικογένεια!

Η κόκκινη η ερωτευμένη ....

Η κόκκινη πλησιάζει πιο κοντά στον κόκορα και βρίσκει την ευκαιρία να του πει χαμηλόφωνα:
"Κόκορά μου, εγώ βόσκω πάντα δίπλα σου. Δεν μπορώ στιγμή μακριά σου. Εμένα να αγαπάς και όχι τις άλλες".

Το μυστικό το άκουσε η καφέ η αδύνατη

Η καφέ η αδύνατη άκουσε το μυστικό της καφέ παχουλής και ζήλεψε.
Ήταν τόσο κοντά, άλλωστε!
Και ερωτευμένη κι αυτή με τον κόκορα.

Η λευκή, η πονηρή

Η λευκή η πονηρή όμως, είχε στήσει αυτί. Μπορεί να έβοσκε μακριά του, μα τον νου της τον είχε σ΄εκείνον! Ένας ήταν!

Σχεδόν ίδιες αποστάσεις!

Η λευκή και η καφέ είχαν σχεδόν τις ίδιες αποστάσεις. Και οι δυο άκουσαν και οι δυο ζήλεψαν.
Το ίδιο περίπου...

Η γκρι κρατούσε τις αποστάσεις

Η γκρι ήταν αντιδραστική κότα. Τον αγαπούσε τον κόκορα, αλλά κρατούσε καλά φυλαγμένο το μυστικό της. Δεν ήθελε να το ξέρουν οι άλλες. Αυτή τον αγαπούσε διαφορετικά. Ήταν δύσκολη κότα. Σκλάβα του κόκορα δεν θα γίνονταν ποτέ, η γκρι η κότα!

Άκουσαν κι αυτές!

Άκουσαν και οι δυο την διαταγή του κόκορα:

"Να μαζευτούν γρήγορα κοντά του".

Είδαν και την καφέ πουλάδα που τον πλησίασε πολύ κοντά και δεν τους άρεσε.

Ζήλεψαν και οι δυο!

Κάθονταν και τον κοίταζαν...

Η ζήλεια τις έκανε να μην υπακούσουν γρήγορα.

Αναγκάστηκε να τις πλησιάσει ο κόκορας με τις υπόλοιπες.

Η γκρι καθυστερούσε πιο πολύ

Ο κόκορας τις είπε...

Ο κόκορας φώναζε:
"Ελάτε κοντά μου είπα! Δεν ακούτε; Αυτή κρατάει όπλο. Θα μας σκοτώσει! Σκαλίσαμε τα λουλούδια της! Δεν είδατε στην τηλεόραση που οι άνθρωποι σκοτώνουν ανθρώπους, όταν μπαίνουν στα χωράφια τους; Ελάτε κοντά μου, σας λέω!"

Η γκρι κοίταζε την γυναίκα και σκεφτόταν:
"Πάλι εξυπνάδα πουλάει ο κόκορας στις χαζές! Η γυναίκα μας βγάζει φωτογραφία και μας φωνάζει και πουλ πουλ! Άμα πάμε κοντά της θα μας δώσει και φαί. Φαίνεται ο χασάπης και ο δολοφόνος. Αυτή χαμογελάει. Ας την κοιτάξω κι εγώ. Να με φωτογραφίσει ωραία! Μπορεί να με βάλλει και στο ίντερνετ. Άκουσα εγώ που το έλεγε στην αφεντικίνα μου!"

Δεν είπε τίποτα όμως στην παρέα. Δεν ήθελε να προσβάλλει τον κόκορα και τις άλλες τις κλώσσες... τις προτιμούσε φοβισμένες.
Έκανε πως άκουγε τον κόκορα.

Ο κόκορας έδωσε οδηγίες

"Για να μην την συγχήσουμε, θα φύγουμε σιγά σιγά. Εντάξει;" τις ρώτησε.

"Εντάξει", είπαν κάποιες, ενώ κοίταζαν την γυναίκα με το όπλο.

Μπήκαν στην γραμμή καμαρωτά-καμαρωτά!

Η γκρι από τελευταία, βγήκε πρώτη!

Η ασπρουδερή ήταν αληθινά πρώτη

Η ασπρουδερή ήταν η πιο παλιά κότα....

Μαθημένη τόσα χρόνια απο εχθρούς, κρατούσε τις αποστάσεις απ' τον κόκορα. Νύσταζε άλλωστε κι ήθελε να πάει να πιάσει πρώτη θέση στο κοτέτσι.

Δεν είχε κέφια απόψε.

Ο κόκορας νευρίασε

Ο κόκορας θύμωσε που δεν μπορούσε να επιβάλλει την τάξη. Ήθελε να είναι αυτός μπροστά.
Πάντα αυτός ήταν μπροστά. Τι έπαθαν οι γυναίκες του σήμερα;
Από πότε οι κότες του ξεψάρωσαν;
Έτρεχε να προσπεράσει την γκρι.
Κόντευε να την φτάσει.
Απόσταση λυριού, το να την φτάσει!

Λίγο ακόμα...

Μπα! Δεν υπολόγησε καλά.
Η γκρι τον περνούσε με διαφορά στήθους! Και τι στήθους!

Ακόμα τρέχει...

Κάτι βρήκε να τσιμπήσει

Η άσπρη είχε ήδη φύγει και την γκρι αδύνατον να την φτάσει.
Κάτι φαγώσιμο του τράβηξε την προσοχή.

"Βρε δε βαριέσαι!" σκέφτηκε. "Ας φάω να έχω κότσια! Έτσι κι αλλιώς, όλες δικές μου είναι! Στο κοτέτσι μας θα κατιάσουνε όλες κι εκεί θα τις περιποιηθώ καταλλήλως! Ακούς εκεί να μη με υπακούνε! Πολύ με νευρίασαν σήμερα! "

Ο κόκορας θυμωμένος

Για μια στιγμή σκέφτηκε να τις τιμωρήσει. Αν πήγαινε απόψε στις γειτόνισσας το κοτέτσι που εκεί τον κάνανε τον κόκορα στιφάδο την προηγούμενη Κυριακή, γιατί είχε γεράσει και σέρνονταν, να δεις αν θα τους έλλειπε και αν θα τον υπάκουαν άλλη φορά! Κι εκεί είναι όλες πουλάδες! Κι οι περισσότερες παρδαλές! Κάθε μία ξεχωριστή! Μπουκιά και σ'χώριο!
"Βρε, λες;" ρώτησε τον εαυτό του.
Δεν ήταν κακή η ιδέα!

Βαρυστομαχιασμένος και τελευταίος

Βρήκε μια ολόκληρη φέτα ψωμί. Άφησε και για αύριο. Θα έσκαγε αν την έτρωγε όλη. Τσίμπησε όσο πρόλαβε, γιατί είχε και το μυαλό του στις κότες του.
Το αποφάσισε. Δεν θα πήγαινε στης γειτόνισσας το κοτέτσι. Δεν ήξερε τα κουσούρια τους, είχε φάει και πολύ....
Αργά αργά, έφτασε στο δικό του οικόπεδο. Οι περισσότερες κότες είχαν κιόλας κατιάσει.
Καμμία δεν τον περίμενε. Ούτε η καφέ πουλάδα που τού 'λεγε πως τον αγαπούσε... Μόνο λόγια ήταν. Θα την περιποιηθεί κι αυτήν ιδιαιτέρως! Σίγουρα πράματα! Μόλις φτάσει.
Ξέρει αυτός!